Στη ζωγραφική της Μαριάννας Κατσουλίδη σπουδαίο ρόλο παίζει το παραμύθι το οποίο αποβλέπει στην ψυχαγωγία καθώς και στην άσκηση του μυαλού, περνώντας μηνύματα. Πρόκειται για το παραμύθι της τέχνης αλλά και της ζωής: η ζωή που γίνεται παραμύθι ή το παραμύθι που προτάσσει τις αξίες της ζωής. Η τεχνική της πρωτότυπη: λαδομπογιές και ρολό. Πρόκειται για μια τεχνική σύγχρονη που όμως έρχεται να περιγράψει παραδοσιακές αξίες. Άλλοτε χρησιμοποιώντας έντονα χρώματα και άλλοτε μόνο μαύρο, άσπρο και γκρι, αλλά πάντοτε επικεντρωμένη στην ανθρώπινη φιγούρα, φτιάχνει ιστορίες που αφήνει το θεατή να τις τελειώσει με τη δική του φαντασία. Σπουδαίο ρόλο στη ζωγραφική της παίζει επίσης το παιχνίδι. Όταν φτιάχνει την ενότητα των έργων της με τίτλο “Human Toys”, τα μεγάλων διαστάσεων ανθρωπόμορφα παιχνίδια της, μας μεταφέρουν σε κόσμους παραμυθένιους, φτιαγμένους με περίσσια φαντασία, πλέκοντας ένα μυστήριο που μαγεύει το θεατή. Για να φτάσει στο ποθητό γι’ αυτήν αποτέλεσμα, χρησιμοποιεί αρχετυπικές εικόνες - τη μάνα με τα πολλά παιδιά, τον καβαλάρη, το παιδί με το κατοικίδιο του - ώστε αυτές να γίνουν τα «κλειδιά» που θα φέρουν αντιμέτωπο τον θεατή από τη μια με τον εαυτό του και από την άλλη με τους αυστηρά καθορισμένους και προκατασκευασμένους ρόλους τους οποίους καλείται να υιοθετήσει στην καθημερινή του ζωή για την εξυπηρέτηση της επικοινωνίας του. Και όπως γίνεται στα παραμύθια, οι εικόνες τις αυτές τοποθετούνται σε ένα περιβάλλον γεωγραφικά και χρονικά ακαθόριστο. Από τη μια πλευρά, λοιπόν, υπάρχει το παραμύθι που μαγεύει και από την άλλη η διδακτική του πλευρά που σε μεταφέρει στην πραγματική ζωή όπου ο άνθρωπος μπορεί να είναι μία απλή μαριονέτα. Η ζωγραφική της είναι μια διήγηση πλασμένη με ποιητική φαντασία, από τον κόσμο του μαγικού και του υπερφυσικού, χωρίς λογική εξάρτηση από τους όρους της πραγματικής ζωής, που προτείνει λύσεις για μια καλύτερη ζωή με επίκεντρό της τον άνθρωπο και την επαναφορά αρχών και αξιών.
